วันเสาร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ผญ๋าคำสอน

เทียวทางบุสุดเส้น              อย่าถอดหลังให้เขาเหยียบ
ตายขอให้ตายหน้าพุ้น               เขาจั่งหย่องว่าหาญ
     ทุกข์ยากฮ้าย                  เขินขาดแลงงาย
พริกอยู่เฮือนเหนือ                  หมากเขืออยู่เฮือนใต้
หัวสิงใคอยู่เฮือนเพิ่น                ขอข้าวได้เกลือจ้ำกะบ่มี
     เกิดเป็นคนต้องสู้                    บู๋ไปตามชาติ
แม่นสิลำบากฮ้าย                   ให้ทนสู้ต่อไป
     ทุกข์ยากฮ้าย                  ให้ได้อยู่นำกัน
กอยมันมี                         จั่งค่อยหามาเลี้ยง
     ครั้งเจ้าได้ขี่ช้าง                อย่าลืมหมู่หมูหมา
ห่าขโมยมาเฮือน                         สิเห่าหอนให้มันย้าน
บัดห่ากวางฟานเต้น                 ตามทางสิได้ไล่
บัดห่าได้ต่อนซิ้น                    ยังสิได้อ่าวคุณ
     อู้ว่าบุญโตหน่อย                สมภารโตมันต่ำ
ตัวกะต่ำเตี้ย                        หลบลี้อยู่เดียว
     เฮาเป็นศิษย์ควรฮู้              บูชาครูผู้สอนสั่ง
เฮ็ดตามคำบอกไว้                   ศิษย์สิได้ฮุ้งเฮือง
     เฮาผู้น้อย                    ให้ค่อยเพียรถาม
คนสิงาม                          หย้อนความอ่อนน้อม
คิดอ้อมป้อม                        บ่มีไผชม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น